W ciągu dziesięciu z górą lat istnienia Second Life napisano o nim wiele książek i artykułów. Te ostatnie zawierają często element oceniająco-recenzyjny. Powstało też sporo tout-court recenzji Drugiego Życia jako środowiska dydaktycznego. Jedną z najlepszych, w moim mniemaniu, pozostaje recenzja opublikowana w 2008 roku (gdy SL było u szczytu popularności) przez Karinę Silva. poniżej przytaczam fragment tego tekstu.
“Wśród zalet SL dla celów edukacyjnych podkreśla się […] naukę poprzez doświadczenie, współpracę, społeczne tworzenie wiedzy i odgrywanie ról. Uczniowie mogą pracować z innymi uczniami oraz z rodzimymi użytkownikami języka docelowego; mogą współpracować nad tworzeniem przedmiotów, mogą odgrywać sytuacje, takie jak zamawianie posiłku w restauracji, mogą też uczestniczyć w podchodach (dosłownie: w grach polegajacych na grupowym zbieraniu w terenie różnych przedmiotów — WS) i wycieczkach” (Karina Silva. 2008. “Second Life”. TESL-EJ 12.1; http://tesl-ej.org/ej45/m1.pdf).
No comments yet.