Poniżej fragment mojego artykułu z 2011 roku: “Happiness I hadn’t felt before”, czyli nauka języków obcych w Drugim Życiu”. W: Mirosław Pawlak & Bartosz Wolski (eds). Wykorzystanie nowoczesnych technologii w dydaktyce języków obcych. Konin: Wydawnictwo PWSZ. 123-130.
“Wirtualne środowisko stwarza możliwości, o których tylko marzyć może nauczyciel i uczeń w szkole: (a) pełne ‘zanurzenie’ w obcojęzycznej rzeczywistości, (b) w pełni multisensoryczne i multimedialne doświadczenie komunikacyjne, (c) wirtualna autentyczność zadań językowych i komunikacyjnych, (d) możliwość natychmiastowej symulacji różnych scenerii dla zadań komunikacyjnych, (e) zaangażowanie emocjonalne ucznia. W swojej recenzji SL z punktu widzenia dydaktyka języka obcego Karina Silva tak podsumowuje główne edukacyjne przewagi SL: “Wśród zalet SL dla celów edukacyjnych podkreśla się […] naukę poprzez doświadczenie, współpracę, społeczne tworzenie wiedzy i odgrywanie ról. Uczniowie mogą pracować z innymi uczniami oraz z rodzimymi użytkownikami języka docelowego; mogą współpracować nad tworzeniem przedmiotów, mogą odgrywać sytuacje takie jak zamawianie posiłku w restauracji, mogą też uczestniczyć w podchodach (dosłownie: w grach polegajacych na grupowym zbieraniu w terenie różnych przedmiotów) i wycieczkach” (Silva 2008:5; moje tłumaczenie; tamże krótki przegląd literatury przedmiotu; Silva,K. 2008. “Second Life”. TESL-EJ 12.1; http://tesl-ej.org/ej45/m1.pdf)
No comments yet.