Na stronie 7 książki Learning in 3D: Adding a New Dimension to Enterprise Learning and Collaboration Kapp i O’Driscoll kategoryzują kontinuum koncepcyjne sieci www w następujący sposób:
- web1 – można się włączyć DO sieci
- web2 – można się łączyć POPRZEZ sieć
- web3 – (dzieje się teraz) można się łączyć WEWNĄTRZ sieci
Światy Wirtualne należą oczywiście do tej ostatniej kategorii. Wchodzimy do Drugiego Życia (albo W Drugie Życie?) i łączymy się z innymi rezydentami WEWNĄTRZ tego trójwymiarowego świata. Jesteśmy w środku. Second Life nie jest kanałem ani narzędziem komunikacji; jest miejscem, w którym się komunikujemy. Jak już tam jesteśmy, to możemy oczywiście (jak w Pierwszym Życiu) używać różnych kanałów i narzędzi komunikacyjnych, na przykład czatu tekstowego albo głosowego, lokalnego albo zdalnego, forów dyskusyjnych, karteczek, etc. Takie bogactwo możliwości komunikacyjnych w wirtualnym trójwymiarowym środowisku jest jedną z głównych edukacyjnych/dydaktycznych afordancji Second Life, szczególnie z punktu widzenia dydaktyki języków obcych.
No comments yet.