Jednym z ważnych obszarów refleksji teoretycznej nad dydaktyką w światach wirtualnych jest tzw. wartość dodana (added value). W skrócie: czy w porównaniu z dydaktyką w ‘realnej’ klasie szkolnej z jednej strony, oraz z dydaktyką w ‘płaskim’ dwuwymiarowym internecie z drugiej, nauczanie w świecie wirtualnym oferuje jakieś dodane wartości? Czy jest lepsze? Czy jest bardziej efektywne? Niestety, bardzo trudno jest na takie pytanie odpowiedzieć jednoznacznie; głównie z powodu metodologicznych trudności w eksperymentalnych badaniach pedagogicznych prowadzonych porównawczo w różnych światach. Pawłowi Topolowi udało się w jego książce wykazać, że specyficzne afordancje Drugiego Życia wzmagają efektywność uczenia się języka obcego (np. słownictwa) w porównaniu z nauką w 2d (w dwóch wymiarach, czyli w interfejsie www). Takich badań jest jednak bardzo mało.
Na konferencji V-lang w Warszawie w listopadzie 2011 zastanawiałem się w swoim wystąpieniu plenarnym nad tymi właśnie kwestiami. Tutaj: http://ifa.amu.edu.pl/~swlodek/Teaching%20EFL%20in%20SL.pps znajduje się moja pełna prezentacja. Poniżej zaś reprodukuję z niej jeden slajd. Warto zwrócić uwagę na:
- dwustronność oceny wartości dodanej (względem RL-Real Life i 2d web)
- zrzut ekranowy z SL: 71 tysięcy rezydentów zalogowanych ‘w życiu’ w danym momencie, a więc mniej więcej tyle okazji do rozpoczęcia rozmowy w języku obcym… natychmiast
No comments yet.